2016

eskizleri dijitalize edeyim diyorum.

çift monokrom

heteronormatif dönemlerimden:)

sereserpe

ktap ayracı olacaktı. yine de olacak

ilişki

son iki erkek sevgilime ithafen.

böğk

cats

iki kedi:)

scanner'dan fotoğraf makinası yapmak

çok zevkli ama çok sabır istiyor.
scanner'ı kaldırmayı, yatırmayı dik tutmayı denemek gerek. fare ulaşılır olacak, ekran (mesela scanner'ın kapak aralığından) dikizlenebilecek, nefes tutulacak, gözler açıksa ışık takip edilmemeye çalışılacak (uzaklara odaklamamışsan şaşı oluyorsun:), yüzeye dayanılmayacak ve daha neler neler kimbilir. nesne döküp saçmaca da yapmalı ama, ama işte...

benim cici 'biz'im

yeni bloğa ufak bir aletle başlamak anlamlı geliyor. diğer nesnelerin oluşturulmasında kullanılacak ufak ve de sevimli bir alet.

adı güzel, kendi latif "biz"

fikir kesinlikle benim değil. ibo'nun. ince tığ alınır. ucu zımparalanır. ben tığ çıkıntısını pense ile kestim (yihhhuuuuu, konfetiler ve çığlıklar) ve zımpara yaptım. hafif yamuk bir uç oldu:) yine zımparaladım, başka yöne yamuldu. heheh, bir yandan tuhaf bir sabrım ama beri yandan da bazen işte bugünkü gibi sevimsiz bir aceleciliğim var. nitekim uç mükemmel değil "işgörür" oldu. ama zımpara yapıcak gün tükenmedi ya ömürde!

neyse, gövdeyi çam ağacından yaptım. önceeee yılbaşında kullanmak üzere kestiğim 5 metrelik çam.... diye zırvalamayacağım, ehem, önce geçen haftalarda satın almış olduğum lataları askılık yapmak üzere parçalamıştım kiii, bi parça arttı. ondan sevimli mi sevimli bir dikdörtgenler prizması keserek maket bıçağı ve yine zımpara marifetiyle ele dikdörtgenler prizmasından daha çok yatan bir şekil oluşturdum. ama bundan önce aslında, bir delik delerek, tepesi yamuk zımparalanmış (az yamuk) tığı içine iyiiiice yerleştirdim. sonra maket bıçağı. sonra zımpara.

gönül isterdi koruyucu atılsın, verniğe batırılsın. ancak bunlar elimizde mevcut değil. askılık tamamlandığında mevcut olacak. o zaman askılık haberiyle birlikte halledilir.